Prolog. (Zostawić rzeczywistość)

Nazywam się Filip Brzozowski, jestem dwudziestodwuletnim studentem uczącym się i mieszkającym w Bydgoszczy. Jestem gejem, a może lepiej powiedzieć: byłem? W każdym bądź razie pociągają mnie mężczyźni, co skrupulatnie ukrywam przed rodziną. Boję się nawet pomyśleć, co zrobiłby mój ojciec, gdyby się o mnie dowiedział, dlatego też nawet nie myślę o swoim coming out’cie. Moi znajomi z roku także o mnie nie wiedzą.

Jeszcze niedawno byłem typowym gejem, kręcącym się po klubach i szukającym przystojnych mężczyzn do seksu. Stosowałem zasadę, że wyżsi ode mnie zawsze mnie brali, a niższych brałem ja.

Nie jestem typem ani pasywa ani aktywa. Nie lubię monotonności, muszę zdobywać i być zdobywany.

Przynajmniej musiałem. Teraz od tego typu zabaw trzymam się z daleka.

Urodziłem się w dużej rodzinie, mam aż cztery siostry, ale żadnego brata, jestem najmłodszy. Zapewne właśnie to ukształtowało moją orientację. Jak byłem młodszy, dziewczyny zaciągały mnie – czasem nawet siłą – do różnych zabaw, zazwyczaj bawiliśmy się w dom albo w przebieranki. Zakładały mi wtedy swoje sukienki i malowały.

Z ojcem nie miałem nigdy kontaktu. Wiecznie zapracowany, nigdy nie brał mnie na kolana, nigdy nie mówił, że mnie kocha. Gdy coś od niego chciałem, wyganiał mnie, mówiąc, że nie ma czasu.

Nigdy nie miał czasu.

A później dorosłem, poszedłem do pierwszej klasy i zrozumiałem, że jestem trochę inny. Wszyscy chłopcy bawili się samochodami, ale nie ja. Bo ja wolałem lalki i przebieranki.

Gdy miałem szesnaście lat, przeżyłem swoje pierwsze zauroczenie. Nauczyciel od polskiego w liceum. Młody, przystojny, ale żonaty. Chodziłem na każde kółko, które organizował, uczyłem się tego przedmiotu tylko dlatego, aby mnie zauważył.

Swojego etapu „uświadamiania” nie pamiętam jakoś szczególnie źle. Nie zapierałem się, podobali mi się mężczyźni i już. Kobiety mnie po prostu nie interesowały. Nie wiedziałem, co takiego koledzy widzą w tych wszystkich świerszczykach.

Ja wolałem przeglądać gazety moich sióstr i wzdychać nad fotografią każdego przystojniejszego mężczyzny.

Mój pierwszy raz przeżyłem mając siedemnaście lat w klubie. Nie wiem, jak udało mi się tam wejść, w końcu wpuszczano od dwudziestu jeden lat, ale wyglądałem poważnie. Nawet nie prosili o legitymację.

Nie było jakoś cudownie. Nie było tych fajerwerk, jak opisuje swój pierwszy raz każda przeciętna nastolatka. Bolało, bo nawet dobrze mnie nie przygotował. Zrobił to na szybko, byle się spuścić. Nawet nie pamiętam jego twarzy. Wiem jedynie, że był wysoki.

Teraz studiuję w Bydgoszczy bankowość. Nie jest to mój wymarzony kierunek, poszedłem, bo zabrakło mi punktów na uczelnię w Toruniu. Nazywam się Filip Brzozowski, jestem gejem, moje życie legło w gruzach, gdy sięgnąłem po wyniki badań i przeczytałem: „pozytywny”.