Kira-chan (Ostatnie dni)

Kolejny fanfik konkursowy, tym razem napisany przez Kirę-chan :)

Obskurna klatka. Odpadająca zielona farba, napisy nabazgrane sprejem przez dzieciaki z osiedla i niesamowicie drażniący odór, unoszący się po całym pomieszczeniu. Taka sceneria towarzyszyła rozmowie dwóch młodych mężczyzn, siedzących na stopniach stromych schodów. Ich głosy roznosiły się po klatce echem, drażniąc starsze mieszkanki bloku.

- I jak Ci idzie z tą ciotą.- Zapytał uśmiechając się kpiąco, odpalił szluga i zaciągnął się dymem. Spojrzał na zamazany zakaz palenia i pokręcił głową, jakby miał coś przeciwko takim zjawiskom.

- Dobrze.- Odpowiedział zdawkowo, nie podzielając zadowolenia Briana.

- Tylko dobrze? Co jest Sean powiedz coś więcej. Przeleciałeś go już? - skierował wzrok na zamyślonego chłopaka, wydychając dym papierosowy.

- No.

- Co ci ku*wa? Nie mów, że się w nim zakochałeś !? - krzyknął upuszczając używkę z ręki.

- No co ty. - prychnął - Ale dalej nie wiem co ty do niego masz?

Sean spojrzał na bruneta przypominając sobie o jutrzejszym wyjściu do Geyclubu.

- Muszę się zbierać, jutro finał.- Brian spojrzał na niego z uśmiechem.

- Co wymyśliłeś? - zapytał wstając równo z chłopakiem ze schodów.

- Idziemy do clubu, na miejscu coś wymyśle. - uśmiechnął się kącikiem ust nie przekonany do wizji ranienia małolata.

- Tylko zrób to tak, żeby poczuł. -  wyszczerzył zęby w stronę Seana, a po chwili odwrócił się do niego plecami i poszedł, w górę schodów. Nucąc sobie pod nosem:

- Kyle-ciota, Kyle-ciota...

- Tak żeby poczuł...- Powtórzył cicho po chłopaku. Wyszedł z klatki i wziął głęboki oddech. Świeże powietrze oczyściło jego myśli z niepotrzebnych wątpliwości, które zaprzątały jego umysł.

 -Hej Kyle. - uśmiechnął się do chłopaka i zmierzył go wzrokiem.

Miał na sobie czarne, nieco za szerokie spodnie oraz błękitny podkoszulek pod kolor oczu. Lekko przydługie, blond włosy opadały swobodnie sięgając ramion. Był ładny, może sam tak nie uważał, ale taka była rzeczywistość. Był trochę wyższy od Seana, szczupły ale nie chudy, o delikatnych rysach twarzy.

-Hej.- odpowiedział opuszczając z zawstydzeniem głowę.

- Ładnie wyglądasz.- dotknął jego policzka i złożył delikatny pocałunek na ustach chłopca.

- Dziękuję, ty również.- Sean miał na sobie szare rurki i czerwony, obcisły podkoszulek. Piwne oczy patrzyły nieprzerwanie na blondyna. Brązowe włosy potraktowane zostały żelem by dodawać chłopakowi centymetrów.

- Wiem. - odpowiedział puszczając mu oczko. - To jak, gotowy?

- Tak, chodźmy.- odpowiedział uśmiechając się radośnie.

- Widzę że nie możesz się doczekać.- parsknął śmiechem, wywołując rumieńce na policzkach blondyna.

Gayclub

Impreza była całkiem kulturalna, nie jak w większości klubów tego rodzaju. Przyciemnione światło dawało złudzenie prywatności a kolorowe migające światełka sprawiały, że aż chciało się bawić. Stoliki były ustawione przy ścianach by nie zajmowały przestrzeni do tańczenia. Bar był oblegany przez wszystkich, którzy chcieli napić się czegoś mocniejszego lub po prostu usiąść i pooglądać wyginające się w rytm muzyki ciała.

Sean z Kyle zajęli miejsca na końcu baru i zamówili dla siebie piwo. Rozmawiali ze sobą co jakiś czas domawiając kolejne szklanki napoju. Patrzyli na ciała pogrążone w tańcu, muskające się dłonie, wymowne spojrzenia, delikatne jak i namiętne pocałunki oraz ludzi przy stolikach, śmiejących się z byle głupoty.

- Na pewno nie chcesz zatańczyć.- Zapytał ponownie Sean.

- Nie, raczej nie...- Kyle patrzył na tańczących chłopców. Uważał, że większość z nich była od niego zgrabniejsza, w  ogóle, że byli oni o niebo lepsi od niego.

Szatyn przyglądał się blondynowi mrużąc oczy. Myślał nad tym czemu Kyle taki był. Nie mógł zrozumieć dlaczego brak mu było pewności siebie. Doszedł do wniosku, że Brian na pewno ma na to spory wpływ. Nie rozumiał jednak powodów jakie kierowały brunetem. Na pewno nie chodziło o to że blondyn był gejem, bo przecież Sean też wolał chłopców a Brian się go nie czepiał.... Z zamyślenia wyrwały go słowa Kylea:

- Idę do łazienki.- Piwnooki skinął głową na znak, że usłyszał słowa chłopaka.

- Czas wprowadzić plan w życie.- mruknął szatyn patrząc na ginącą w tłumie postać.

Gdy niebieskooki wrócił z ubikacji, to co zobaczył było po prostu nie do zniesienia.Sean oderwał się od chłopaka, z którym jeszcze przed chwilą trwał w pocałunku. Spojrzał na Kyle, uśmiechnął się delikatnie jakby nigdy nic i wstał z krzesła barowego. Podchodząc do blondyna cały czas patrzył na jego smutną minę, szklane oczy, dłonie zaciśnięte w pięści i wzrok utkwiony w przestrzeni. Myślał nad tym co chłopak zrobi. Rozpłacze się, ucieknie, a może go uderzy? Spokojnym krokiem doszedł do niego i pocałował go w policzek. Niebieskooki nie odsunął się. Był nadal zbyt zaskoczony tą sytuacją by wykonać jakikolwiek ruch. Gdy sią ocknął, spojrzał na mężczyznę stojącego przed nim, otworzył usta jak by chciał coś powiedzieć ale nie zdołał wydusić z siebie ani słowa. Pokręcił głową i zwrócił wzrok w kierunku chłopaka z którym zdradził go piwnooki. Był ładny a przynajmniej ładniejszy od niego. Patrzył z zainteresowaniem w ich stronę jakby chciał się dowiedzieć o co chodzi, czy zrobił coś nie tak? Widać było że był to wrażliwy chłopak, delikatny tak samo jak blondyn. Gdy wrócił wzrokiem do Seana, nie wahał się już z zadaniem pytania:

- Czemu mnie zdradziłeś? - jego słowa były ciche, jakby nie był do końca pewny czy może tak powiedzieć.

- Zdradziłem? Przecież nie byliśmy ze sobą.- Odpowiedział patrząc mu w oczy, jak gdyby w ogóle nie obchodziły go uczucia młodszego chłopaka.

- Nie byliśmy...?- powtórzył bezwiednie po nim.

- Spodobałeś mi się ale bez przesady, chciałem mieć tylko kogoś do łóżka. Nikt nic nie mówił o związku.- mówił spokojnie aż miało się wrażenie że już to kiedyś robił. Można było pomyśleć, że miał wprawę w ranieniu innych.

- Kogoś do łóżka...?- nie mógł w to uwierzyć, to przecież nie mogła być prawda.

- Dokładnie, takiego seks-przyjaciela. Chyba ci to nie przeszkadza? - "Miał to poczuć." Powtarzał sobie w myślach.

- Nie przeszkadza...? Powiedz że żartujesz...- Po jego policzkach spłynęły łzy, słone krople które tak długo powstrzymywał. Nie mógł tam już stać, nie chciał przebywać już w tym pomieszczeniu, nie z nim, nie teraz. Miał ochotę wybiec stamtąd, uciec, żeby już nikt nigdy nie mógł go zranić. Spojrzał jeszcze na chłopaka o czarnych włosach, stojącego za Seanem. On też na niego patrzył, po jego policzkach także płynęły te niesforne krople, wydawał się teraz blondynowi jego lustrzanym odbiciem.

Wybiegł. Różne myśli krążyły mu po głowie, jednak tylko nad jedną dłużej się zastanawiał. Co ten chłopak teraz zrobi?

(Kyle)

Czwartek, 3 kwietnia 2008

 Już dłużej nie mogę. Boję się.

  

(Alex)

Piątek, 4 kwietnia 2008

Nie chcę już dłużej być czyjąś zabawką.